TYP     Muzeum DATA 2015
LOKALIZACJA     Gdańsk, Polska TEMAT Pomorskie Muzeum Motoryzacji
INWESTOR     prywatny ZESPÓŁ Anna Porębska, Adam Zwierzyński
WIZUALIZACJE Adam Zwierzyński, Bartosz Puchalski

POMORSKIE MUZEUM MOTORYZACJI


Koncepcja programowo przestrzenna budynku Pomorskiego Muzeum Motoryzacji powstała, jako rozwinięcie wstępnej koncepcji projektowej powstałej w ramach dwuetapowego konkursu architektonicznego, w którym zajęliśmy pierwsze miejsce.

WYTYCZNE

Budynek muzeum jest klarowną przestrzenią ekspozycyjną, opakowaniem i tłem dla eksponatów, ale jednocześnie bryła tego typu budynku powinna być znakiem w przestrzeni. Budynek muzeum musi konceptualnie i formalnie komunikować swoją zawartość – ideę, której jest poświęcony – w tym wypadku motoryzację oraz dynamikę nierozłącznie związaną z historią i rozwojem motoryzacji. Z uwagi na potrzebę wpisania obiektu w istniejący krajobraz projektowana zabudowa musiała być w części zlokalizowana pod ziemią wykorzystując topografię terenu i dużą różnicę poziomów miedzy ulicą a zapleczem działki.

Istotną wytyczną do opracowania projektu była konieczność wykorzystania lokalnych materiałów a w szczególności drewna, zarówno w konstrukcji obiektu jak również jego wykończeniu.
Punktem wyjścia projektu są dwie funkcje / typologie zabudowy: Stodoła drewniana i hala ekspozycyjna.

IDEA I FORMA

W celu uzyskania nowej, jakości zdecydowaliśmy się na nowe spojrzenie na standardową typologię stodoły czy właśnie wspomnianej hali ekspozycyjnej, co pozwoliło na stworzenie atrakcyjnego i funkcjonalnego projektu. Hybrydy , która łączy wszystkie wytyczne projektowe zarówno te ideowe jak i bardziej przyziemne - funkcjonalne w spójnej dynamicznej formie nowego Muzeum Motoryzacji.

Przestrzeń należy rozpatrywać, jako integralną całość – przepływający i ciągły krajobraz, dlatego zarówno płaszczyznę zagospodarowania działki jak i samą bryłę budynku kształtujemy w połączeniu i w zwartej wzajemnej relacji.
Forma zagospodarowania działki stanowi odzwierciedlenie założeń, jakie przyjęliśmy do projektowania. Poprzez modyfikowanie topografii uzyskaliśmy kubaturę Obiektu częściowo wpisaną w teren.









URBANISTYKA

Działka od frontu jest płaska i zrównana z poziomem drogi biegnącej wzdłuż wschodniej granicy zakresu opracowania. Od zachodu i południa poziom terenu otoczenia działki jest niższy o około 2 metry.
Wykorzystanie różnicy poziomów terenu jest wskazane dla optymalnego wykorzystania potencjału miejsca. Wpisanie obiektu w teren pozwoli urozmaicić i zdynamizować całość kompozycji.

Budynek na planie prostokąta zlokalizowano w centralnej części działki, tak by w naturalny sposób dzielić dostępną przestrzeń na strefy funkcjonalne. W ten sposób wydzielono: przedpole obiektu ze strefą dojazdu i parkowania zawierające szeroki pas wejściowy umożliwiający zewnętrzna ekspozycję eksponatów. Po drugiej stronie Obiektu mamy wewnętrzy plac z dostępem do zaplecza muzealnego – serwisu i części biurowej.




ARCHITEKTURA

Zasadniczo całość kubatury została podzielona wstępnie na dwa poziomy: Hala ekspozycyjna, czyli poziom pierwszy stanowi podniesiony parter (dostępny poprzez rampę zlokalizowaną przy elewacji frontowej) oraz zaplecze - przyziemie z trzech stron wpisane w teren, otwarte na plac w części zachodniej działki (w obniżeniu terenu).

Budynek jest zadaszony dachem o stałym spadku połaci dachowej w kierunku zachodnim – 15% oraz spadku w kierunku północnym 5 i 25% w różnych częściach bryły. Zasadniczą konstrukcją dachu hali ekspozycyjnej jest powtarzalny dźwigar kratowy. Dach w całości budowany jest z jednego, powtarzalnego, prefabrykowanego dźwigara kratowego.
Dynamiczna bryła budynku nie mogła wpływać na skomplikowanie głównej konstrukcji Obiektu, dlatego od samego początku forma, konstrukcja i funkcja były rozpatrywane łącznie tak, aby zapewnić maksymalną przestrzeń ekspozycyjną, optymalny układ konstrukcyjny i ideowy przekaz formalny Muzeum.







ARTYKULACJA PRZESTRZENI

Decydującą rolę w percepcji zewnętrznej budynku odgrywa jego dynamiczna bryła wynikająca ze zmiennej tektoniki połaci dachowej i ścian. Na skutek płynnego manipulowania wysokością terenu i bryły budynku uzyskaliśmy zmienną percepcję budynku w zależności od lokalizacji obserwatora.
Dynamiczna forma wypływająca z terenu o nachylonym profilu oraz drewniane, jednorodne materiałowo wykończenie obiektu kształtują charakter przestrzeni projektu.

Drewno zastosowane jest totalnie zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz Obiektu. Jest konstrukcją, pod-konstrukcją i okładziną wykańczająca płaszczyzny. Opakowanie całości jest homogeniczne, ale dzięki bogatej tektonice bryła nabiera nowoczesnego charakteru.














WNĘTRZA

Pod względem formalnym niezwykle istotna jest struktura szkieletu konstrukcji drewnianej. Rytmiczne podziały i trójwymiarowa sieć powiązań drewnianych elementów konstrukcji buduje atmosferę wnętrza hali ekspozycyjnej.

Przestrzeń powinna być funkcjonalna, purystyczna i neutralna . Akcentami formalnymi są tu przede wszystkim eksponaty.
Samochody i części samochodów stanowią temat główny - duszę i koloryt wnętrza. Z tego powodu utrzymanie stonowanej kolorystyki i lapidarnej gammy materiałów wykończeniowych jest wskazane. Jako okładzinę ścian hali ekspozycyjnej muzeum przyjęto drewno jasne z nieznacznym rysunkiem usłojenia. Deski będą układane w układzie pionowym – rytmicznie z 1cm dystansem.

W otwartej hali muzeum zaprojektowano „kręgosłup ekspozycji” – taśmę ekspozycyjną inspirowaną torami wyścigowymi, dającą możliwości interesującej prezentacji samochodów. Tor ekspozycji został oparty na planie cyfry 8, która została umieszona w centralnej części hali ekspozycyjnej wytwarzając w ten sposób zmienne podziały w przestrzeni, wydzielając strefy i tworząc kuluary.
Na płaszczyźnie trasy ekspozycji umieszone zostaną elementy systemu informacji wizualnej obiektu – diagramy, grafiki i podpisy modeli samochodów oraz odnośniki do okresu ich powstania, fakty historyczne świadczące o tle społecznym danych czasów.

W ten sposób „8-ka” stanie się ekspozycyjnym kontinuum czasoprzestrzennym.




Elementami wnętrzarskimi uzupełniającymi prezentację zasadniczą będą maksymalnie proste w formie, modularne i mobilne pylony informacyjne, gabloty i stelaże oraz ścianki i podesty. Elementy te będą nośnikami informacji wizualnej i tekstowej opowiadającej o konkretnych częściach ekspozycji.
Wnętrze muzeum doświetla witryna szklana zbudowana z okien nieotwieralnych o wymiarach 1,2x2,2m w ramach drewnianych. Pas przeszklenia skupiono na froncie wzdłuż głównej ulicy tak by oprócz doświetlenia wnętrza uzyskać możliwość prezentacji eksponatów na zewnątrz. W równoległej ścianie zachodniej oraz w ścianie szczytowej – południowej, również wprowadzono mniejsze otwory okienne.

PODSUMOWANIE

W wyniku przyjętych założeń funkcjonalnych i ideowych, poprzez modyfikację bazowych typologii architektonicznych i świadome modelowanie zarówno formy, funkcji i konstrukcji projektowanej przestrzeni otrzymaliśmy dynamiczną bryłę Muzeum Motoryzacji.







MUS ARCHITECTS to biuro architektoniczne tworzone z pasją. Zajmujemy się wymyślaniem przestrzeni, kształtowaniem funkcji i formy, niezależnie od skali.